یه چیزی که جدیداً خیلی میبینم مردم دچارش شدن توهم هست که ناشی از وضعیتی که در اون قرار دارن میشه. موارد زیادی رو مشاهده کردم ولی یکی از چیزهای جالبی که دیدم توهم ناشی از کار برتر به دیگران و عدم مسئولیت پذیری در عین بی نظم ترین حالت ممکن خواهد بود.
مشکل چیه؟ مشکل اینجاس که درکی از نظم و برنامه ریزی نسبت به کاری که میکنن یا در واقع مسئولیتی که واگذار شده ندارن، برای مثال توی کار گروهی کاری که انجام میشه یه زمان بندی داره تا بتونیم در زمان مناسب از اون پروژه درآمد کسب کنیم یا هزینه اش رو دریافت کنیم. خب تا اینجا درست، ولی فرض کنید یک ماه تاخیر بیفته، کل کارهای دیگه هم به تاخیر میفته، نتیجه این میشه که یا دیگه اونقدری جذاب نخواهد بود یا اینکه فرد یا افراد دیگه ای اون ایده رو بهترش رو پیاده کردن و یا نهایتاً شما مایل به این هستید که هرجور هست با یه ترفندی این پروژه رو انجام بدید و تموم بشه!
حالا نتیجه این چی میشه؟ تاخیر در کار و ضرر حداقلی ترین بازخورد این روند خواهد بود٬ در مراحل بعدی میشه اجرایی شدن ایده توسط دیگران و موارد متعدد دیگه.
حالا چیکار کنیم درست شه وضعیت؟ اولین راه حلی که به نظرم میرسه اینه خودتونو درست بشناسید٬ کارهایی که حتی شفاهاً صحبت میشه یه تسک محسوب میشه و اگه دوس ندارید و نمیخواید کاری بکنید نه بگید٬ رفتار احترام متقابل داشته باشید و انعطاف پذیر باشید تا دیگران هم با شما انعطاف پذیر باشن.
پیش تو بدقولی زیاد کردم. منتظر فرصتم که عذرخواهی کنم. شرمنده رفیق.
منتظر فرصتم که جبران کنم 🙂
اوه! من فک نمیکردم کسی پست من رو منظوردار برداشت کنه! نه بابا بیخیال 😉 اصن ربطی نداره کلاً :))